Voor spitse commentaren op het wereldnieuws kunt u deze week het beste maar even doorbladeren. Het is nogal aan me voorbijgegaan. Ik had m’n eigen wereldnieuws. Deze week overleed mijn moeder. Jarenlang zeiden mensen tegen me: „Wat geweldig dat je ze allebei nog hebt!” Of: „Oh jee, jij moet nog…” Doelend op het onbeschrijfelijke gevoel om een van je ouders te verliezen. Nu ben ik een van hen. En inderdaad, het is onbeschrijfelijk, ik ga het ook niet proberen. Bovendien zei een wijs iemand ooit tegen me: „Bij heftige gebeurtenissen zeg je meestal pas iets verstandigs over het litteken, niet over de wond.” Ik wacht dus nog even.